اختلال اتيسم و تاثيرات عاطفي مخرب بر روابط زناشويي والدين
اتيسم اختلالی پيچيده و نه تنها فردي، بلكه اجتماعي است.نگهداري از كودكي كه تماس چشمي ندارد و يا توان انتقال نيازهايش را ندارد ابعادی اجتماعی دارد، چرا که تبعات آن دامنگیر یکی از مهمترین ستونهای تشکیل یک جامعه میشود، که همان خانواده است. اگر این تبعات مدیریت نشود و برای آن تدبیری درست اندیشیده نگردد، آسیبهای فراوانی را هم به خانواده و هم به هر اجتماعی که اعضای خانواده اوتیسمی با آن در تماسند وارد میسازد.
تشخيص علت اتيسم توسط متخصصان نقش بسزايي در تغيير کیفیت زندگي كودكان مبتلا به اتيسم خواهد داشت و نهایت كمك شاياني میکند به كاهش دردها و استرسهاي دروني والدين كودكان اتيسم.درد و آلام روحي كه والدين كودكان اوتيسم از زمان آگاهشدن از ابتلا كودكشان به اين اختلال با آن دست و پنجه نرم ميكنند.
بخشي از اين استرسها ناشي از برنامههاي پيچيده درماني، مسيوليتهاي شغلي و حرفهاي و تعهدات نسبت به ساير اعضاي خانواده است. دشوار است كه والدين كودكان اتيسم از طرفي بايد پاسخگوي نيازهاي كودك مبتلا به اتيسم باشند و از طرفي ديگر پاسخگوي نياز ساير اعضاي خانواده كه در اغلب موارد اين بخش دچار مشكل ميشود . بنابر اين اتيسم تاثيرات عاطفي منفي زيادي را بر روي اعضاي خانواده و به ويژه والدين دارد.
مطالعهاي در مجله كودكان نشان ميدهد كه مادران كودكان مبتلا به اتيسم از لحاظ سلامت روحي و رواني در معرض خطر هستند و استرس بالايي را تجربه ميكنند. متاسفانه اين ميزان بالاي استرس در والدين منجر به مشكلات بسزايي ميَشود از جمله اين مشكلات شامل:
-احساس گناه و نااميدي به دليل ماهيت غيرقابل درمان اختلال اتيسم و بروز رفتارهايي چون خشم ، پرخاشگري و رفتارهاي تكانشي.
– احساس گناه و نااميدي ناشي از پذيرش مسيوليت و نگهداري فرزند اوتيسم
-احساس ناشي از تنها بودن و پايمال شدن حقوق انساني و ناديده گرفتهشدن از طرف اطرافيان
-كنارهگيري از جامعه و ترس از عدم پذيرش كودك مبتلا به اتيسم از طرف افراد جامعه
-احساس نگراني از مشاهده تفاوت رفتاري كودك اتيسم در مقايسه با كودكان عادي
-احساس ناشي از عدم درك از طرف افراد جامعه
– نگراني نسبت به اينده كودك اتيسم
از جمله تاثيرات عاطفي منفي اتيسم بر روي والدين تاثير بر روي روابط زناشويي است. كودك اتيسم در مركز توجه قرار ميگيرد و زن و شوهر فرصتي براي توجه به همديگر ندارند. اولين عاملي كه زن و شوهرداري كودك اتيسم را در معرض خطر قرار مي دهد كاهش ميزان صميمت و درك متقابل بين زن و شوهر است، بنابر مطالعهاي که در مجله روانشناسي خانواده منتشر شد ،ميزان طلاق در والدين كودكان اتيسم ٩/٦ درصد بالاتر از زوجهاي داراي فرزندان سالم و عادي است. بنابر اين همزمان با ارايه خدمات روانشناسي براي كودكان اتيسم ( كار درماني، گفتار درماني، توانبخشي،….) به والدين نيز توصيه مي شود به مشاور و يا روانشناس براي كاهش استرس و يا بهبود روابط زناشويي و افزايش صميمت مراجعه كنند.
تهیه و تنظیم:
مریم جباری
دانسجوی دکتری روانشناسی بالینی در کالیفرنیای آمریکا
تاريخ: ۱۳۹۴/۰۲/۲۶
كليدواژهها: مریم جباری
سلام. من خودم يك كودك اتيسم دارم !!!! خوشحالم كه به اين موضوع مي پردازيد!