Senses Cultural: در یکی دو دهه گذشته آیین نوروز که تا قبل آن به آیین اختصاصی برای مردم چند کشور محدود شده بود، برای بسیاری از مردمان دیگر کشورها شناخته شد به خصوص از سال ۲۰۱۰ که نوروز به عنوان روز فرهنگ و صلح در تقویم سازمان ملل ثبت شد و همان جا نیز تاکید شد که بیش از ۳۰۰ میلیون نفر از مردمان ۱۰ تا ۱۲ کشور به شکل مستقیم این آیین را برپا میدارند. بعد از آن به دلیل حضور موثر شهروندان این کشورها در کشورهای اروپایی و آمریکایی، شهروندان دیگر کشورها نیز بیشتر با این آیین آشنا شدند . شهروندان این کشورها، به خصوص ایرانیان که چه در اروپا و چه در آمریکا و چه در حتی استرالیا حضوری پررنگ دارند، فرهنگ نوروز را به اندازهای ترویج کردند که هر ساله این روز از سوی نهادهای رسمی و دولتی جشن گرفته میشود. حتی در دولت جدید آمریکا که چندان رغبتی به ایران ندارد و صدور ویزا برای ایرانیان را دشوار ساخته است، جشن نوروز با هفت سین معروف آن، از سوی وزارت خارجه برگزار شد و عکسهای آن در شبکههای مجازی دست به دست شده و میشود. سالهای گذشته را هم به یاد داریم که ریاست جمهوری آمریکا مستقیم به کشورهای صاحب نوروز و به خصوص فارسی زبان پیام تبریک ارسال میکرد.
پیام تبریک اوباما به مناسبت سال نو با شعری از فریدون مشیری
سر اینکه نوروز که سنتی با قدمت اساطیری است( به دوران جمشید شاه نسبتش دادهاند)، همچنان پا برجا مانده است را باید در ذات و ریشههای آن جست و جو کرد. آدمیان همهگاه به دنبال اموریاند که بتوانند گوشهای از احساسات خود را در آن بجویند و از این طریق بتوانند آن حس را تبلور بخشند و برآورده سازند. حس شادی نیز همانند احساس غم در نهاد جان آدمی ریشه دارد و هر فردی میخواهد به نوعی این حس را آشکار سازد و یا آن را با انواع سرگرمیها در آمیزد. این که ایرانیان قدیم چگونه و با چه مکانیزمی به چنین برداشتی رسیدند که درست در روز اول سال، چنین رخدادی را جشن بگیرند، قطعا از تیزهوشی و استفاده مناسبشان از مظاهر طبیعی برای برپایی جشنی ملی حکایت دارد.
در چنین فضایی است که مراسم، آیینها و نیز هنرها به کمک آدمی میآیند تا بتوانند حس زیباییشناسی او را تحریک کرده و برآورده سازند. از همین زاویه است که میتوان از سنتهایی چون نوروز به عنوان سنتهای بسترساز صلح یاد کرد و بیدلیل نیست که سازمان ملل روز ۲۱ مارس( روز نوروز) را به عنوان روز فرهنگ صلح هم نامگذاری کرده است. چرا که به این درک و دریافت رسیده است که می تواند از این سنت و آیین که به رغم گذشت بیش از ۵ هزار سال هنوز هم به حیات خود به شکلی جدی ادامه میدهد، برای تبلیغ و ترویج فرهنگ صلح و گفت و گو استفاده کنند.
امروزه از نظر علمی نیز به اثبات رسیده است که سنتهای سرور و شادیانه نقشی مهم در کاهش خشونت ایفاء میکنند و اگر این سنتها در بسترهای فرهنگی هر کشوری به خوبی به کار گرفته شوند، میتوانند فرصتهای نیکویی را برای ترویج فرهنگ صلح و گفت و گوی بین فرهنگها فراهم سازند.
بنیاد Senses Cultural همچنانکه قبلا هم اشاره شد، یکی از هدفهای اصلی خود را ترویج فرهنگ صلح و گفت وگوی بین فرهنگها قرار داده است و از سوی دیگر به دلیل آنکه حفظ محیط زیست و بهار و طبیعت را یکی از ارکان کاری خود در این سالها در نظر گرفته است، بر این باور است که اعتنا و توجه به نوروز و تبعات مثبتی که بر روح و روان آدمیان میگذارد، به دلیل سنت صله رحم و دید و بازدید، میتواند در درازمدت بر نزدیکی میان فرهنگهای مختلف تاثیر بنهد. همچنانکه بهار طبیعت را فرصتی میداند تا به همه یادآوری کند که با دقت در استفاده درست از طبیعت و منابع آن به حفظ محیط زیست و پاسداشت آن یاری رسانند.